نوشته شمس حائری.- تهران: سازمان انتشارات کیهان، (چاپ اول): ۱۳۷۳. شش، ۱۷۸ ص.

شمارگان: ۵۰۰۰ نسخه.

این کتاب، اعترافات «شمس حائری» درباره ی گروه منافقان است. نویسنده که خود مدتی عضو این گروه بود، به این وسیله قصد دارد ماهیت گروه منافقان را برملا سازد. او در کتاب خود به مسائلی چون جذب نیرو در داخل و خارج از کشور، دیدگاهها، احکام دین جدید! و خانه و خانواده و کودک از نگاه سازمان منافقین می پردازد. در صحفات ابتدایی کتاب سیر فعالیت منافقین در دوران انقلاب و جنگ به طور مختصر بیان شده و گفته شده که از سال ۱۳۶۳ گروه منافقین عملا در برابر دولت جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته اند. در بخشهایی از کتاب نیز اشاره هایی به جنگ ایران و عراق شده است. مثلا در بخشی از کتاب نوشته شده است که سازمان برای حفظ روحیه ی اعضای خود میهمانی هایی را برگزار می کرد که در آنها، زنان و مردان در کنار هم به لهو و لعب می پرداختند. در یکی از این میهمانی ها، اسرای جنگ تحمیلی را هم بردند تا روحیه این اسیران را تضعیف کنند.