مترجم پرویز ایزدی؛ ویرایش محمدمظفر خرمی.- تهران: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، دانشکده فرماندهی و ستاد، معاونت پژوهشی، (چاپ اول): 1380.
مترجم پرویز ایزدی؛ ویرایش محمدمظفر خرمی.- تهران: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، دانشکده فرماندهی و ستاد، معاونت پژوهشی، (چاپ اول): ۱۳۸۰.
۱۱۳ ص.: جدول.
طراح روی جلد: پرویز بیانی.
این کتاب گزارشی است که توسط مرکز نیکسون در سال ۲۰۰۱ انتشار یافته است.
این گزارش، که با عنوان «راهکارهای سلاحهای هسته ای ایران» منتشر شده، شامل چهار مقاله است. در مقاله ی نخست، (از جفری کمپ) چنین استدلال شده است که ایران خود را در مواجهه با عراق تهدید می بیند؛ لذا یا باید به پیمان منع گسترش سلاحهای هسته ای (NPT) پای بند باشد و یا باید به طور مخفیانه در تولید سلاحها بکوشد؛ که در صورت اخیر، با تحریمهای بین المللی مواجه خواهد شد. در مقاله ی دوم، شهرام چوبین، به نقد و بررسی محیط استراتژیک ایران – به ویژه در مواجهه با عراق و احتمال در اختیار داشتن سلاحهای هسته ای – پرداخته است. فریده فرهی در مقاله ی «داشتن یا نداشتن؟» با اشاره به بحث سلاحهای هسته ای در ایران، به طرح دیدگاه موافقان و مخالفان دستیابی ایران به این نوع سلاحها می پردازد. در مقاله ی آخر (تحت عنوان «موشکهای ایران و ظرفیت کلاهکهای آنها»)، ریچارد اسپایر به جنبه های فنی برنامه های موشکی ایران و مقایسه ی آن با موشکهای بالستیک و کروز پرداخته است.
