مندرجات: فصل اول: بهانه های شقاوت؛ فصل دوم: نمادهای مظلومیت؛ فصل سوم: نگهبانان جلاد؛ فصل چهارم: انواع شکنجه؛ فصل پنجم: جرم محاسن؛ فصل ششم: مخالفت با روح مذهبی؛ فصل هفتم: حربه روانی؛ فصل هشتم: شکنجه های روحی؛ فصل نهم: مقاومت و پیروزی؛ فصل دهم: همبستگی، وحدت، ایثار.
بهانه های کوچک و بزرگی که عراقی ها برای اذیت و آزار اسیران پیدا می کردند، موضوع فصل اول این کتاب است. فصل دوم از مظلومیت اسیران ایرانی و فصل سوم از نگهبانانی که بسیار شقی و قصی القلب بودند، صحبت کرده است. فصل چهارم انواع شکنجه هایی را معرفی می کند که در اردوگاهها از آنها استفاده می شد. داشتن محاسن (ریش)، برای عراقی ها نشانه ی حزب اللهی بودن و پاسدار بودن محسوب و مایه ی عداوت شدید آنها می شد؛ به این موضوع در فصل پنجم پرداخته شده است. فصل ششم در ارتباط با مخالفت با انجام امور مذهبی از طرف عراقی هاست. استفاده از ترفندهای مختلف برای درهم شکستن روحیه ی اسرای ایرانی و شکنجه ی روحی آنان، مباحث فصلهای هفتم و هشتم کتاب هستند. فصل نهم بیانگرمقاومت اسیران، در اردوگاهها، در برابر همه ظلم ها و شکنجه ها است. همبستگی و وحدت موجود بین اسرای ایرانی و ایثار و از خودگذشتگی آنها پایان بخش این جلد از کتاب است.
