با این همه ارزش ها و فضیلت ها معلوم بود که شهید حاج همت دنیایی نبود و از چشمه ای دیگر جان شیفته اش را سیراب می کرد و روح بزرگش تحمل قفس تن را نداشت. او در میان رگبار گلوله ها در جستجوی بوی وصال بود سرانجام این رایحه ی دل انگیز مشام جانش را پر کرد و تمام پیراهن تنهایی اش بوی بهشت داد.در عملیات ( خیبر )خودش هم که می دانست در( جزیره مجنون) الحاق کامل می شود . آری آن روز التقای ظرف جانش را وسعت دریای بیکران فرا رسید. روز موعود ۱۷ اسفند ۱۳۶۲ بود. بهانه ترکشی بود که از انفجار توپ در پیکرش نشست و به دیدار دوست رفت. ( یادش گرامی باد)